Mens-zijn is een herberg;
elke dag komen er nieuwe gasten.

Vrolijkheid, somberheid, laagheid,
even een helder moment
als onverwachte bezoeker.

Verwelkom ze en biedt ze een gastvrij onthaal!
Ook al zijn het een hoop zorgen
die jouw huis overhoop halen.

Behandel toch elke gast met respect.
Misschien ruimt hij bij je op
om zo plaats te maken voor iets anders, iets fijns.

De sombere gedachte, de schaamte, de boosaardigheid,
Treed ze lachend bij de deur tegemoet
en nood hen binnen.

Wees dankbaar voor iedereen die komt.
Want ieder van hen is gestuurd
als een gids uit het onbekende.

Rumi

Dit gedicht van de Perzische filosoof en dichter Jalal ad – Din Rumi (1207 – 1273) lijkt te gaan over onze gedachten. Tegelijkertijd zie ik hierin een metafoor voor ons werk als leidinggevenden in het onderwijs.

In de herberg, onze werkkamer komen collega’s binnen die vrolijk, somber of boos zijn om verhaal te halen of juist om een verhaal te vertellen, hun verhaal. Ken je dat gevoel? ‘O, bij haar is het glas altijd half leeg. Daar heb ik nu even geen zin in.’ Of ‘pfff, die hebben we ook weer gehad. Doei.’

Dit gedicht inspireert mij om nog meer open te staan voor mijn collega’s, ook al roept deze of gene juist ergernis bij me op of zorgt het contact met een ander voor een energielek.

Op zoek naar de goede intentie en het verhaal van de ander. Een mooie opdracht, niet alleen in de dagen op weg naar kerst.

Fijne kerstdagen, een goede jaarwisseling en een open herberg voor 2023 gewenst!

Teus de Vries, partner De Roo.